top of page

story of an artist

Όταν ήμουν πέντε ετών ήρθα για πρώτη φορά αντιμέτωπος με το καμβά και τα χρώματα . Είχα την τύχη να τα έχω όλα έτοιμα στο ατελιέ του πατέρα μου . Θυμάμαι το πρώτο μου έργο , τόσο έντονα χαραγμένο στη μνήμη μου σαν να το φτιάχνω τώρα . Μια γειτονιά ,ένας δρόμος με διαβάτες και σπίτια δεξιά και αριστερά . Η αλήθεια είναι ότι για πρώτη φορά το αποτέλεσμα μου φάνηκε καλό . Τουλάχιστον δεν με απογοήτευσε .

Το απόγευμα ήρθε ο πατέρας μου στο ατελιέ . Στάθηκε μπροστά από το έργο μου μόνο δυο δευτερόλεπτα και μετά έστρεψε το βλέμμα του στην παλέτα μου . Περίμενα με αγωνία να ακούσω τη γνώμη του . Με κοίταξε και είπε .

Πλύνε και σκούπισε τα πινέλα σου , καθάρισε την παλέτα σου και την επόμενη φορά που θα ζωγραφίσεις να χρησιμοποιήσεις λιγότερα χρώματα και λιγότερο μπλε .

Αυτό ήταν το πρώτο μου μάθημα , η πρώτη μου φορά .

Έτσι πέρασαν τα χρόνια , εγώ ζωγράφιζα κι΄αυτός μου έδινε πάντα μικρές , λιτές , αλλά τώρα μπορώ ν καταλάβω πόσο χρήσιμες συμβουλές . Λόγια και στιγμές που δεν θα ξεχάσω ποτέ . Μη φοβάσαι το κόκκινο , ποτέ μη βάζεις το μπλε σκέτο , μην χρησιμοποιείς μαύρο , πάντα να έχεις πάνω σου μολυβί και χαρτί , αν θέλεις να γίνεις καλός ζωγράφος να βλέπεις πολύ ζωγραφική  , να παρατηρείς να αφομοιώνεις να παίρνεις θετικά στοιχεία και να διδάσκεσαι .

Δέκα χρόνια αργότερα ήμουν ένας καλός μικρός ζωγράφος με διακρίσεις και βραβεία σε εκδηλώσεις και εκθέσεις των σχολείων .

ΤΟ 1981 κερδίζω το πανελλήνιο διαγωνισμό παιδικής ζωγραφικής που διοργάνωσε η ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΕΛΛΑΔΟΣ με τίτλο ( ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΥΠΑΙΘΡΟΣ )

Το χρηματικό έπαθλο όταν το έλαβα το μετέτρεψα σε μια μπάλα ποδοσφαίρου , ένα ποδήλατο και ένα στερεοφωνικό συγκρότημα . Τι το ήθελα ? 

Εκείνη τη μέρα άλλαξε η ζωή μου .

Η μουσική έγινε η μεγάλη μου αγάπη . Τα χρώματα και τα πινέλα μου έμειναν στην άκρη πια .

Τέσσερα χρόνια αργότερα ήμουν disc jockey σε ένα από τα καλυτέρα music club της Πάτρας .

Η ζωή μου άλλαξε . Δεκαοκτώ ετών είχα χρήματα δικά μου , αυτοκίνητο , φίλους , παρέες , καλή ζωή αλλά έντονη και πολυτάραχη . Το ακριβώς αντίθετο δηλαδή από την γαλήνη  την ηρεμία και την αφοσίωση στη τέχνη του που χρειάζεται ένας ζωγράφος .

Το μόνο θετικό ήταν ότι έστω και λίγες φορές εξακολουθούσα να ζωγραφίζω και να σχεδιάζω μέχρι που πέτυχα στη σχολή καλών τεχνών στην Αθήνα .

Όμως το μεγαλύτερο μέρος της ενέργειας μου , της σκέψης μου και της καρδιάς μου το είχε πάρει η μουσική . Ήταν και τα χρήματα που κέρδιζα ένας πολύ σοβαρός λόγος . Ήμουν πλέον περιζήτητος dj , αλλά αυτό το πλήρωνα με πολύ κούραση , ξενύχτι και αποχή από τις σπουδές μου και τη ζωγραφική .

Το 1996 φεύγω για να συνεχίσω τις σπουδές μου στην Αγγλία.

Ζωγραφική , σπουδές και μουσική  είναι πολλά για να χωρέσουν σε μια μέρα . Ως dj έζησα μοναδικές και ανεπανάληπτες στιγμές , κέρδισα πολλά χρήματα , απέκτησα φήμη , σπουδαίους και καλούς φίλους , εμπειρίες και  γνώρισα πολλά καινούρια μέρη .

Με τη σύζηγό μου Αλίκη σύμμαχο και συνταξιδιώτη στη διαδρομή της ζωής μας αποκτήσαμε τρεις υιούς . Μαζί της ωρίμασα ως άνθρωπος και καλλιτέχνης .

Ασχολήθηκα με το θέατρο , σπούδασα ερασιτεχνικά σκηνοθεσία και σκηνογραφία κοντά στο καταξιωμένο ηθοποιό , σκηνοθέτη και συγγραφέα Πάνο Αναστασόπουλο . Από το 2003 έως και σήμερα γράφω θεατρικά μονόπρακτα , μερικά  από αυτά παίχτηκαν  σε επιθεωρήσεις από σπουδαίους Έλληνες ηθοποιούς όπως ο Κώστας Βουτσάς , Σωτήρης Μουστάκας  .

Από τον Απρίλιο του 1995 είμαι επαγγελματίας ζωγράφος , εγγεγραμμένος στο καλλιτεχνικό επιμελητήριο , και στο σύλλογο πατρινών καλλιτεχνών .

Παραδίδω μαθήματα ζωγραφικής και σχεδίου σε παιδιά μικρής ηλικίας και στα < Κ.Δ.Α.Π. > του Δήμου Δυτικής Αχαΐας από το 2010 .

Στην επαγγελματική μου πορεία έχω διοργανώσει πάνω από τριάντα ατομικές εκθέσεις  και έχω λάβει μέρος σε πάνω από δέκα ομαδικές.

Το 2008 κατέκτησα τη δεύτερη θέση στο διαγωνισμό ζωγραφικής της Εθνικής τράπεζας με το έργο μου ΜΟΡΦΕΣ .

Τώρα νιώθω πιο έτοιμος και ώριμος από κάθε άλλη φορά ώστε να αφιερωθώ στη ζωγραφική που από μικρός αγάπησα σπούδασα και υπηρετώ επαγγελματικά από το 1995 .

Νιώθω υποχρέωση απέναντι στους ανθρώπους που με εμπιστεύτηκαν , στο πατέρα μου που με μεγάλωσε , στη σύζυγο μου που με πίστεψε , στους συνεργάτες μου που με τιμούν με τη παρουσία των έργων μου στα γκαλερί τους και σε όλους αυτούς τους ανθρώπους που αγαπούν τη ζωγραφική φίλους και συλλέκτες που στολίζουν εικαστικά τα σπίτια τους με τις δημιουργίες μου .

Νιώθω όμως κυρίως υποχρέωση απέναντι στο θεό να συνεχίσω το καθήκον μου ώστε να αξιοποιήσω με το καλύτερο δυνατό τρόπο το όποιο ταλέντο η χάρισμα μου έδωσε ώστε να μπορώ να εκφράζομαι μέσα από τη τέχνη μου να μπορώ να μεταδώσω συναισθήματα , να υπενθυμίζω όμορφες στιγμές , να βλέπω και να οραματίζομαι με μια άλλη διάσταση τα πάντα γύρω μου , τη ζωή , τον έρωτα , τη βροχή , τους ανθρώπους , πάντα με καθαρό βλέμμα , αλήθεια και αγάπη .

bottom of page